De missie die met een kleine missie begon

Mountains and more

Vanochtend zijn Stephan en Sjoerd die me wegbrachten rond half elf vanaf de Tubb-mountains vertrokken richting Schiphol om vervolgens over vele andere mountains de roope-mountains te bereiken en uiteindelijk Lesbos.
Ik heb op Schiohol 2 teammembers ontmoet waar we samen mee vlogen.
In het vliegtuig zaten we met zn tweën naast elkaar. Naast ons zat een jonge jongen die op vakantie naar Lesbos ging, ik raakte even met hem aan de praat. Hij ging een paar dagen lekker chillen! En jullie?
Ik legde de jonge knaap uit wat onze bedoeling was? Ineens verontwaardigde zijn blik en hij zei:" O ja er zijn ook nog vluchtelingen daar" Alsof hij schrok en hij vroeg mij: "maar wij hebben daar toch geen last van?" Waarop ik antwoorde dat hij daar geen last van hoeft te hebben. Een mens heeft namelijk last van iets afhankelijk van de mate hoe lastig en belastbaar hij of zij is.
Ieder weer zijn eigen ding maar ik zag dat de jonge knaap aan het denken kwam. Bij het uitstappen zei hij ons: "Ik heb respect voor jullie, wat knap, ik wens jullie heel veel succes en sterkte!"
De jongen was dus duidelijk onder de indruk van onze missie maar moest even omschakelen.
Niet veel later kwam hij op het vliegveld van Mythilinie nog weer even terug en vroeg ons waar het kamp Kara Terpe precies zat, hellaas konden we hem dat niet vertellen.
We zeiden tegen elkaar dat we de hele dag alleen maar aan het reizen waren en de dag voorbij ging zonder iets te doen.
Toch hebben we al iets moois bereikt. Een jonge vakantievierder laten uit de onnozele chillstand gehaald en hem weten te motiveren te verdiepen in de wereld om hem heen!